heenreis

dinsdag 15 juli 2008, om half 4 ´s nachts word ik wakker gemaakt door de ´dire straits´, normaal een band die ik redelijk kan waarderen, maar nu had ik meer het idee dat ze zo´n 5 uur naast de toon speelden.
Na een goede bak capuchino sloot mijn lichaam zich gelukkig weer enigszins bij de bijbehorende geest aan, en begon de reis ´a bolivia´.
Eerst Schiphol, wat kunnen mensen stressen zeg, ongelofelijk, en steeds meer begin ik te verlangen naar de zuid-amerikaanse ´mañana´ cultuur. (Voor de spaanse dislecten, de ´morgen is er weer een dag´ cultuur.)
Na 2 uur lichamelijk/half geestelijk aanwezig te zijn geweest op Schiphol,
vertrek ik, eerst richting Madrid.
Wat een georganiseerd transport daar in Madrid.
Zonder enige keuzes te kunnen maken word ik, samen met de rest van de meute, onder toezicht van douaneambtenaren, richting een of ander treintje gelootst, die vervolgens stampvol weg rijd.
Even gingen mijn wat verdwaasde gedachten naar een oude duitse bekende, die de gene die dit systeem bedacht heeft waarschijnlijk tot zijn ´transportfuhrer´ benoemt zou hebben, maar nadat de trein stopte, en er bij de direct volgende paspoortcontrole geen onderscheid werd gemaakt, heb ik deze gedachte gelukkig naar het rijk der ex-gedachten kunnen verbannen.
Na al deze georganiseerdheid, vertrek ik, na een korte pauze op de invalide toilet, (waarna ik een douanebeambte met mijn beste spaans van de legitiemiteit van dit geheel heb moeten overtuigen, lees: (vertaling)´wat ik zojuist dragen hebben was, was zeker de handicap´, waarna duidelijk werd dat spanjaarden toch wel gevoel voor humor hebben) zat ik in het vliegtuig naar Sau Paulo(Brazilie).
Sinds de aankomst daar heb ik Amsterdam tot een ´pueblocito´ gedregadeerd.
Wat een immense stad, ongelofelijk, en het vliegveld er midden in, duidelijk is dat ze daar andere prioriteiten hebben dan geluidsoverlast!
De georganiseerdheid hier leek echter weinig op die van spanje.
Ik werd verwezen naar gate 16 waar er om 21.40 ingecheckt zou worden, om vervolgens om 22.10 richting Santa Cruz(Bolivia) te vertrekken.
Dus om 21.45 werd er omgeroepen in portugees: (vertaling)´bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla bla Santa Cruz bla bla bla bla bla´.
Maar bij gate 16 gebeurde er verrekte weinig!
Dus ben ik op onderzoek uit gegaan, waarna bleek dat niemand maar dan ook helemaal niemand ook maar 1 idee had waar er moest worden ingecheckt, en op de computers stond een streepje achter santa cruz, wat zover als ik weet, in het algemeen ook niet veel goeds betekent.
Na een zoektocht, waarbij ik om plus minus 22.02 een noorse notgeloot tegen kwam, en wij heel vliegveld sao paulo gezien hebben, kwamen we om 22.08, godse dank bij gate 23 uit, waar werd ingecheckt voor santa cruz.....ik snap nog steeds niet hoe het kan dat er meerdere mensen stonden, want de informatie was ver te zoeken.
Maar aangekomen te Bolivia stond er een of ander mannetje klaar met een briefje waar mijn naam op stond, er vanuit gaande dat er niet nog meer gijs wubbe´s in het vliegtuig zaten, ben ik met hem meegegaan, waarna ik bij een hotel werd afgezet.
Hier ben ik vanmorgen wakker geworden, waar ik na een prima ontbijt van omgerekend 50 cent achter deze computer beland ben......